لی الکساندر مک کوئین در ۱۷ مارس ۱۹۶۹ در خانواده ای از طبقه کارگر، در خانه های عمومی منطقه لویشام لندن بدنیا آمد.

پدرش راننده تاکسی و مادرش معلم بود. مک کوئین بیشتر طول زندگیش توسط دوستانش “لی” خوانده می شد.

او که از اولین سال های جوانی به همجنس گرایی تمایل داشت در طول دوران تحصیل توسط همکلاسی هایش مورد تمسخر و آزار و اذیت واقع می شد.

الکساندر مک کوئین در سن ۱۶ سالگی ترک تحصیل کرد. وی در Savile Row (خیابانی در منطقه میفیر لندن که به فروشگاه های لباس مردانه اختصاص دارد) مشغول به کار شد.

او در ابتدا در خیاطی “Anderson and Shephard”  مشغول به کار شد و سپس به “Gieves and Hawkes” فروشگاه لوکس لباس مردانه، منتقل شد.

او بعد از مدتی به میلان رفت و در برند رومئو گیگلی به‌ عنوان دستیار طراح مشغول به فعالیت شد اما کمی بعد به لندن بازگشت و در کالج هنری سنت مارتین، پذیرش گرفت.

در همان‌جا و طی ارائه پایان‌نامه‌اش با ایزابل بلو آشنا شد تا یک دوستی عمیق و طولانی بین آن دو شکل بگیرد.

الکساندر مک‌کویین برند خود را در سال ۱۹۹۲ راه‌اندازی کرد.او کمی پس از دریافت مدرک خود ، کارش را به عنوان طراح لباس زنانه آغاز کرد و سپس با طراحی شلوار فاق کوتاه موفقیت بدست آورد .

تنها ۴ سال پس از فارغ التحصیلی اش یعنی در سال ۱۹۹۶ او توانست به سمت طراح ارشد برند ژیوانشی که از زیرمجموعه های برند برتر لویی ویتون است دست یابد.

هر چند این کار یک شغل معتبر و پر نام و آوازه بود ولی مک کوئین با اکراه این سمت را پذیرفت و مشغول به کار شد.

با وجود تمام موفقیت ‌هایی که الکساندر مک‌کویین در ژیوانشی طی سال‌ها به دست آورد اما هیچ‌ وقت از حضور در آنجا احساس خوبی نداشت و به‌عنوان محلی از آنجا یاد می‌کرد که خلاقیتش را از بین می‌برد؛

ولی با این وجود، لی پنج سال در این شرکت مشغول به کار بود و حتی در این مدت سه بار جایزه بهترین طراح بریتانیا را هم به دست آورد!

او از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ در این پست فعالیت داشت .

در ابتدای تاسیس برند مک کوئین، به دلیل نامتعارف بودن بیش از حد طراحی های او، سود آنچنانی برای این برند بدست نیامد.

الکساندر مجبور شد برای پیشرفت کارش به دنبال یک همکار باشد .در سال ۲۰۰۰ شرکت معتبر گوچی ۵۱ درصد از سهام شرکت خصوصی الکساندر مک کوئین را خریداری نمود و سرمایه لازم برای گسترش این کسب و کار را در اختیار مک کوئین قرار داد.

در سال ۲۰۰۳ الکساندر مک کوئین توسط شورای طراحان مد آمریکا طراح سال بین المللی برشمرده شد و ملکه انگلیس نیز در این سال الکساندر مک کوئین را بعنوان فرمانده عالی امپراطوری بریتانیا معرفی کرد،

همچنین مک کوئین در سال ۲۰۰۳ یک بار دیگر جایزه طراح سال انگلیس را از آن خود کرد.

در آن زمان الکساندر مک‌کویین به شکستن قوانین و سنت‌های صنعت مد مشهور بود.

ترکیب سنت با مدرنیته و خلق لباسهایی خاص و منحصر به فرد از ویژگیهای طراحی های او بود که به وضوح در طراحی هایش در مدل شلوارها، کت‌ها، پارچه‌های پوسیده، چرم‌ و تور و دانتل، مشخص و قابل لمس بود.

او در مورد این ویژگی و توانایی خود گفته است: «شما باید اول قوانین را یاد بگیرید تا بتوانید آن‌ها را بشکنید.

من هم دقیقاً همین کار را انجام می‌دهم؛ یعنی قوانین را زیر سوال می ‌برم، اما سنت‌ها را به نحوی حفظ می‌کنم.»

شوهای مد لباس الکساندر مک کوئین در پاریس به خاطر جلوه های ویژه دراماتیک، موزیک و نوع ارائه این لباس ها بسیار مشهور بود وهمواره یکی از پر سر و صداترین وقایع سالیانه این نمایش های لباس به شمار می رفت.

در یکی از این شو های مد لباس با تم حفاظت از محیط زیست، مدل های مک کوئین با کلاه هایی که از زباله های قابل مصرف دوباره ساخته شده بودند به روی صحنه شوی پاریس آمدند .

این مجموعه به شدت مورد توجه حاضران قرار گرفت و همه را شگفت زده کرده بود.

آخرین شوی الکساندر مک کوئین در پاریس، مجموعه ای ازلباس های «کوکتل پارتی» بود که با ساختاری دقیق و با ظرافتی خاص طراحی و دوخته شده بودند.

یکی از بزرگ ترین و مهم ترین خصوصیات کالکشن‌های برند الکساندر مک‌کویین تاریخ‌گرایی آن‌ها بود.

الکساندر مک‌کویین در طراحی های خود تا حد زیادی از قرن نوزدهم الهام می‌گرفت و معمولاً در کالکشن‌های خود از المان‌ های گوتیک ویکتوریایی استفاده می‌کرد.

او در این مورد در برنامه تلویزیونی در سال ۲۰۰۸ گفته است: من دوست دارم تاریخ را به چالش بکشم!

کشور ژاپن از نظر موضوعی و از لحاظ سبک‌ شناسی برای او مهم ‌ترین و تأثیر گذار ترین بین تمام کشور ها بود.

کیمونوی ژاپنی لباسی بود که مک ‌کویین به طور دائمی در کالکشن ‌های خود از آن استفاده می نمود.

الکساندر مک‌کویین در زمان دانشجویی خود حداقل هفته‌ای یک بار از موزه ویکتوریا و آلبرت بازدید می ‌کرد تا بتواند برای طراحی لباس‌های خود از مجموعه‌های متنوع این موزه (از منسوجات گرفته تا منبت‌کاری‌ها) الهام بگیرد.

در سال ۲۰۰۷ ایزابلا بلو، دوست نزدیک الکساندر خودکشی کرد و این موضوع تاثیر بسیار عمیقی از رنظر روحی و روانی روی او گذاشت.

مک ‌کویین تمام کالکشن بهار و تابستان سال ۲۰۰۸ خود را به ایزابلا تقدیم کرد اما آثار ضربه روحی که از این اتفاق خورد ناگوار تا پایان عمر او را رها نکرد.

دو سال بعد از اتفاق مادرش هم فوت کرد تا فشار روحی روی الکساندر چندین برابر افزایش پیدا کند.

این تاثیر چنان بود که لی یک روز پیش از خاکسپاری مادرش، خودش را حلق‌آویز کرد و خودکشی کرد. او در زمان فوت تنها ۴۰ سال داشت.

آخرین مجموعه لباس‌های ناتمام وی که در دوران افسردگی طراحی کرده بود تماما درباره زندگی پس از مرگ است.

روانشناس هایی که کار های الکساندر مک کوئین را بررسی کرده اند باور دارند که او از اختلال روانی رنج می برد. زندگی نامه این طراح مد و فشن مشهور، در سال ۲۰۱۸ به یک فیلم مستند تبدیل شد.